برگــرد کـه عــادت نکنم فاصله هـا را
تـا می شــمرم آمـدن  قـافـلــه هــا را

از بس که به راه تو نشـستم هــمه گویند
مجنـون شده ام ، می شنوی ولوله ها را؟
 
از شــرجی ِچـشمان تب آلود من امشب
بـاران زده پـهــلوی همه اســـکله ها را 
 
سرد است بیابان غمت ...پس چه گدازی
بــر پای دلــم نقـش زده آبــله هــا را؟ 

تا پــای  بـلنــدای غـرورت نـرســیدم
تا کــی بـدوم سـر به هـوا مرحله ها را؟
 
ازکـوچه ی مـاکوچ نکن با همه سردی
بـر هم بـزن آییــن همه چـلچـله ها را
 
در خلوت خود چله نشـسـتم به ریـاضت
ســربُرده ولی نـاله ی من حـوصله ها را