مو که  یکسو می زنی غـرق نـگاهــت می شوم

می پلنگم اشتباه ... ! افســون مـاهــت می شوم

پـلک بر هم می زنی می افــتم از چشـمت ، ولی

بــاز هـــــم آواره ی چـشــم ســیاهـت می شـوم

حـکم چشـمت چیست باور می کنی قربانـی ام  ؟

یــا دوبـــاره راهـی زنـدان و چـاهـت می شوم

خواب ، شیرین است وقـتی عشـق را در هیبـتِ

تـیشـه  بر می دارم و آسـان تبـاهت می شـوم ؟

انـقلابـی بـاش  ! در مــویت تــحصــن می کــنم

عین قانون است این، مشروطه خواهت می شوم

پــادشـاهی کـن  کـه حـتی در دمـوکـراسی ترین

عصـر هم  ، فــرمانده  کـل  سـپاهت می شوم

نوبت عشـق است پر کـن اســتکـانـی از غــزل

هم بنـوش و هم بنوشـان... سربراهت می شوم 

بخوان به نـام خـدایـت کـه آفـریده تـو را
بخوان ! بـهانه ی خـلقت خدا خریده تو را
 
به رغم سنگ ابوجهل و خدعه های قریش
برای ختـم نبــوت کـه بــرگزیـده تـو را
 
اگر چـه سیـره ی مردم تباهی محض است
بخوان سـرود رهـایی بخوان ، وزیده تو را
 
  تـو ســرقـبیـله ی عشــقی و بـر چکاد حرا  
بخوان،که چشمه ی نور و قلم رسیده تو را
 
بخوان امین ِخدا ،این فرشته ی وحی است
قسم به روح امین ، تـا کـمر خمیده تو را !
 
سـتوده ! نـام تــو را در ازل کتـاب خــدا
به روی لــوح حقیقت تو را کشیده ! تو را
 
تـو در غـزل که نگنجی و طبع من خشکید
  سـزد خـدا بسـرایـد بـه صد قصیده تـو را

بــرای آمـدنـت انتـظـار منـتـظر است
شمرده ام شده ده قرن و زار، منتظر است
 
به رغـم هرکه دلش زنده نیسـت،  با عشقت 
دلم که زنده به عشق است و یار منتظر است
 
وضـو کنـم به گـلابی ز بـاغ آدینه 
بگو اذان به نمازی، نگار منتظر است
 
شبیه قـّد زلیـخا  کنار جاده ی عشق
خمیده قامت صبر و قـرارمنتظر است
 
برای لحظه ی موعود ... در حریم حرم
  نظــیر منـتـظران مســتجار منتظر است
 
همیشه ماه صیام است و روزه دارِ توام
نــوید عیــد و حلول بهار منتظر است
 
طلوع دولت عشقت که را خبر نکند؟
جـهان هزار سال آزگار منتظر است