در این مبهوتی مبهم در این غوغای ویروسی
تماشای جهان تلخ است ...بی آغوش و روبوسی
 
هنوزم  دست از دامان خوبان  برنمی دارم
هنوزم  دوست دارم همنشینی های ملموسی
 
اگر چه عقل می گوید حذر کن از می ِ دیدار
ولیکن عشق دارد صحبتِ زیبا و محسوسی :
 
که حالی خوش نخواهی داشت از این بر حذر بودن
چرا ای آشنا در انزوای  خانه  محبوسی ؟
 
نسیم باد نوروزی مگر این غصه بردارد
خدایا دلخوشم گردان به مهمانی و مأنوسی

( رضا محمد صالحی )